door Lucas Catherine © De Morgen.

Na de luchtaanvallen is Israël afgelopen weekend begonnen met een grondoffensief in Gaza. De internationale gemeenschap reageert verdeeld op de escalatie van het geweld. Lucas Catherine is scherp: 'Het vredesproces is het schaamlapje waarachter Israël rustig verder koloniseert'.

Gaza doet mij onwillekeurig denken aan Guernica. In 1937 liet generaal Franco een terreurbombardement uitvoeren op de Baskische hoofdstad Guernica omdat de Baskische republikeinen fout hadden gestemd en zich niet wilden neerleggen bij de coup van de Spaanse generaal. Het was het eerste terreurbombardement tegen een civiele bevolking uit de geschiedenis.

Gaza wordt nu gebombardeerd. Dat is niet omdat Hamas fundamentalistisch is. Als Israël fundamentalistische terreur wil bevechten, dan moet het Saoedi-Arabië bombarderen, de grootste geldschieter van die terreur. Maar dat is een westerse bondgenoot, ik zie ze het niet doen. Gaza wordt ook niet platgebombardeerd omwille van de Qassamraketten. Er vallen in Israël meer doden door verkeersongevallen dan door Qassamraketten.

Neen, Gaza wordt gebombardeerd omdat zich daar het hoofdkwartier bevindt van de organisatie die voor vele Palestijnen het verzet tegen het zogeheten vredesproces belichaamt. En dat 'vredesproces' is het schaamlapje waarachter Israël rustig verder koloniseert. Sinds het proces in Oslo werd opgestart is het aantal kolonisten verdubbeld, zitten de Palestijnen opgesloten in getto's.

Gaza is er het ergst aan toe. Sinds 2006 wordt het systematisch afgegrendeld en laat Israël slechts sporadisch gas, voedsel en medicijnen toe, om daarna de schuld voor de humanitaire ramp die er op volgt aan Hamas te geven, terwijl het als bezetter volgens de Conventies van Genève verantwoordelijk is voor het welzijn van de bevolking.

En Israël is nog altijd de bezetter. Het ontruimde in 2005 wel de Joodse kolonies, maar sindsdien wordt de Gazastrook vanuit de lucht bezet, wat de Israëlische architect Eyal Weizman 'The Airborne Occupation' noemt. In plaats van checkpoints te installeren dropt de luchtmacht pamfletten waarop staat dat een bepaalde zone ontoegankelijk wordt. Al wie er zich toch waagt, wordt vanuit de lucht neergeschoten. Sinds 2004 heeft Israël daar geen piloten meer voor nodig maar beschiet men vanuit 'drones' die op 3.000 meter hoogte vliegen. In tegenstelling tot de gevechtshelikopters en de jets zijn die niet zichtbaar, ook niet voor de media. Zoals militair bevelhebber Shimon Naveh het uitdrukte: "We hebben nog weinig piloten boven Gaza, de lucht hangt er vol Golems, een leger zonder soldaten."

Het leverde veel bloedvergieten op, maar geen aanhang voor president Abbas en het 'vredesproces'. Volgens de meest recente enquête gelooft op de Westelijke Jordaanoever (dus geen Hamasgebied, maar gecontroleerd door Abbas) nog slechts 30 procent in het 'vredesproces'; 62 procent is tegen en 8 procent weet het niet.

Israël wil niet alleen Hamas breken, maar al wie zich niet neerlegt bij de verdere kolonisatie van Palestina. Zo zien de Palestijnen het, vandaar ook de betogingen op de Westoever: in Nabloes, Hebron en Ramallah, de hoofdstad van Abbas. Op 3 januari gooiden daar 3.000 mensen stenen naar hun politie. En ook in de Palestijnse steden binnen Israël: Tamra, Umm al Faham, Sakhnin... Namen die u niets zeggen, ook al hebben ze ieder dubbel zoveel inwoners als Sederot, dat u wel kent.

Niemand gelooft nog in die president, noch in het 'vredesproces'.
Ondertussen bombarderen Tzipi Livni en Ehud Barak - ministers van Buitenlandse Zaken en Defensie - massaal verder, hopend dat Hamas verdwijnt, maar vooral zeker dat hun optreden hen massaal stemmen zal opleveren bij de verkiezingen volgende maand. Veel moraliteit moet je van hen niet verwachten, het zijn Oost-Europese kolonisten van de tweede generatie. Barak heet oorspronkelijk Berkovitsj en Livni heette Benozovitsj. Hij leidde in de jaren tachtig enkele Israëlische doodseskaders en zij maakte toen deel uit van een Mossadgroep die in Europa Palestijnen vermoordde. Voor hen telt een mensenleven niet, zeker niet dat van een 'inboorling'.

Lucas Catherine over de ware motieven van Israël. Catherine is Midden-Oostenspecialist. Hij is auteur van onder andere Palestina, de laatste kolonie?